Het gesprek kwam niet zo snel op gang maar eens we vertrokken waren verliep het vlotter en vlotter.
Hij nodigde ons uit om vragen te stellen en dan pas kon hij te weten komen wat we wilden horen en kon hij ons stap voor stap mee nemen doorheen zijn leven.
Zonder dat hij ooit les gekregen heeft over MUZO kwamen in zijn verhaal heel wat gelijkenissen met de hoofdzaken van MUZO naar voor.
Hij vertelde dat hij eigenlijk niet echt iets kan maar dat hij gebruik maakt van heel wat competenties. Hij wordt aanschouwd als een beeldend kunstenaar maar heeft eigenlijk helemaal geen beeldende opleiding genoten. Hij kan niet tekenen, niet schrijven en toch is hij een kunstenaar.
Ben bevindt zich steeds in een risicozone, hij gaat uitdagingen aan met zichzelf, hij verlegt steeds zijn grenzen en probeert.
Als basis vertrekt hij vanuit dingen die hem inspireren.
Inspiratie
Hij werd geïnspireerd door de manier waarop Pina Bausch te werk gaat.(theater en dans) Zij gaat de danscode vernieuwen en op een andere manier gebruiken.. Je hebt geen pasklaar antwoord bij kunst. Je kan niet zeggen: "dit is dit"; je kan er geen etiket op kleven. Ze gaat samen met haar dansers improviseren, ze creëren een open structuur , open situaties en werken daaruit. Bij improvisatie draait het om inspelen op de andere, in communicatie treden met elkaar.
Hij wordt aanschouwd als een hedendaags kunstenaar. Hij vroeg zich af wat wij daaronder verstonden om samen tot een definitie te komen. Enkele antwoorden waren: "abstract, eenvoudig, geen regels volgen,..".
Hij voegde er nog aan toe dat een object een andere functie krijgt. Deze functie moet discussie uitlokken. In zijn ogen moet een kunstwerk niets kunnen, het moet helemaal geen functie krijgen.
Voor 2001 deed hij eerder aan podiumkunsten maar hij had dan een identiteitscrisis. Toen heeft hij de sprong naar een beeldtaal gemaakt.
Monumentale Constructies
Wanneer we hem vroegen welke projecten hij al heeft uitgewerkt was zijn antwoord: "monumentale constructies met kleine dingen, verhalen, verzamelingen, zijn eerst project draaide rond herinnering, dingen die mensen samen brengt (godsdienst, familie, school,...)
Hij gaat een weerspiegeling maken van iets, hij neemt nooit de realiteit. Hij gaat spelen met verschillende codes.
Ieder kunstwerk dat hij maakt refereert naar anderen, hij doet heel wat inspiratie op bij anderen en gebruik dit als bron van ideeën.
Hij blijft niet in de comfort zone en gaat dingen die evident zijn weglaten. Als hij performances speelt dan is dat een spel maar "eentje met grenzen". Deze grenzen heeft hij zelf vastgelegd en gaat hij aftasten.
Binnen zijn gemaakte structuur heeft hij zijn eigen vrijheid. Hij voorziet steeds een kader maar de invulling kan verschillen, kan wijzigen.
Hij kan niets maar gebruikt alles op zijn manier. Hij neemt delen uit anderen hun kunstwerken en zorgt ervoor dat hij hiermee een nieuwe taal creëert. Zonder scrupules en met durf.
Woorden
Woorden die voor hem heel belangrijk zijn in zijn leven:
- accumulatie
- improvisatie
- wie ben ik
- geschiedenis
- herinnering
- communicatie
- spelen
- durven mislukken
Kunst helpt hem om alle identiteit te construeren tot wie hij is. Iedere mens heeft veel tentakels en schakels waarmee hij iets kan.
Durf mislukken. Als je niet durft mislukken ga je er nooit de kwaliteit van in zien.
Deze woorden passen perfect binnen het plaatje van MUZO. Alleen is het eens anders verwoord. Dit waren de woorden vanuit het buikgevoel van een kunstenaar.
Ben gaf zelf aan dat hij het leuk vond als er interactie was tussen ons, hij bekeek ook heel nauwgezet onze reacties en ging improviseren en communiceren. Ik denk dat hij het hele gesprek als performance zag en met ons speelde. Wij waren op dat moment zijn kunstwerk.
Het was boeiende, een ietwat speciale en eigenaardige manier van een toespraak maar wel leerrijk.
Ik denk dat je hier heel wat aan kan hebben i de opleiding. Muzo en diepgang naar de kunstzinnigheid in de mens is sterk nodig .
BeantwoordenVerwijderen